Главная » 2014»Март»10 » Czym jest system? “Miej i trzy mieszkania, do grobu ich nie zabierzesz”
Czym jest system? “Miej i trzy mieszkania, do grobu ich nie zabierzesz”
21:02
http://kefir2010.wordpress.com/2014/03/10/czym-jest-system-miej-i-trzy-mieszkania-do-grobu-ich-nie-zabierzesz/ Posted on 10 Marzec 2014 by Jarek Kefir Fundamentalnym prawem tego świata jest generowanie braków. Cały system jest tak skonstruowany, by ludzie odczuwali nieustające braki jeśli chodzi o materię. A więc braki finansowe, braki seksu, itp. Co powodują takie braki? Powodują one przywiązanie człowieka do materii i pragnienie tej materii. Jednak wszechświat z natury jest pełen bogactwa i obfitości. Jak my, ludzie, zrobiliśmy, że u nas, na jednej z miliardów zamieszkałych planet, jest odwrotnie? -jeśli skupiamy 99,9% bogactw w ręku kilkudziesięciu ludzi, to musi tak być. -dalej, jeśli dajemy ludziom pensje w wysokości 1600 brutto – choć takie wynagrodzenia są drastycznie zaniżone względem rzeczywistego dochodu, jaki wypracowuje taki pracownik – to tak musi być. Ale najważniejszy punkt tej układanki to co innego. Otóż przy pensjach 1600 brutto generuje się wciąż nowe i nowe zachcianki i potrzeby – iPhone, Ipad, komputer, Play Station, Xbox, wycieczka, kolejna wycieczka, samochód, mieszkanie.. Owe gadżety, oczywiście, są produkowane w Chinach, za 50 dolarów (przykład). Ale w Europie i USA sprzedaje się je za 10.000 dolarów. W tym jednym, niepozornym zdaniu można zawrzeć cały sens istnienia obecnej cywilizacji, czyli brak sensu, brak argumentów i brak podstaw do jej dalszego istnienia. Czy nie lepiej byłoby wyprodukować tę rzecz w Europie np za 500 dolarów, i tym samym dać pracę naszym obywatelom – i sprzedać ją za 1000 dolarów? A nie za 10.000?
I tutaj dochodzimy do samego sedna. System niewolniczy, w jakim wciąż się znajdujemy (pomimo tylu mrzonek, ideologii i dzieł literackich grzmiących o wolności), celowo generuje te dysproporcje. Dla Polski jest to dysproporcja między 1600 złotowymi zarobkami, a kosztem mieszkania w wysokości 400.000 złotych. Podobnie jest z każdą inną rzeczą. Żeby kupić głupią lodówkę, trzeba wziąć kredyt. Tak samo jest z jakąkolwiek wycieczką, nie mówiąc już o telefonie komórkowym, na który też się bierze kredyt nazywany dla nie poznanki "abonamentem”.
Pragniemy mieszkań, gadżetów, wycieczek, ponieważ one drogo kosztują i są tym samym mało dostępne. Ty, obywatelu, masz ciągle pragnąć tego, co Ci się podsuwa. Masz już wykształcenie? Ok, system podsuwa Ci głosem nie uznającym sprzeciwu: "teraz masz pragnąć samochodu”. Masz już upragniony samochód? Ok, teraz system mówi Ci: "bierz kredyt / odkładaj na wycieczkę”. Wróciłeś z wycieczki? Ok, "to teraz zacznij wertować oferty kredytów hipotecznych, pora na mieszkanie”.
Dobrze, ale jaki sens ma takie życie? Czy sensem życia jest gromadzenie kawałków plastyku (gadżety), metalu (samochody) i betonu (mieszkanie, dom)? Czy nie ma nic poza tym?
Minimalizm i egzystencjalizm daje duży komfort w życiu. Gdy niczego nie pragniesz, nie ma przywiązania do materii (profanum) i tym samym, nie ma związanego z tym cierpienia. Pragnienie materii jest zawsze połączone z cierpieniem, mniejszym lub większym. Bo tak naprawdę Ty podświadomie wiesz, że jak już zdobędziesz kolejny kawałek żelastwa, to zdasz sobie sprawę, że trzeba będzie teraz dążyć za nowym kawałkiem materii, za nową kobietą, itp itd.
O dziwo, gdy niczego nie pragniesz, ale po prostu robisz swoje – wszechświat zaczyna Ci sprzyjać. Wszechświat, który zawiera kwadryliony podniesione do potęgi entej różnych bogactw, zawsze udziela gorzkiej lekcji tym, którzy za jedyny cel życia wzięli sobie pragnienie za wszelką cenę, choćby po trupach, małego kawalątka. Ale to zagadnienie na zupełnie inny felieton.
Życzę tym, którzy kiwają z politowaniem głowami, czytając ten felieton – a miej nawet 4 samochody, bracie, i 3 mieszkania na własność. Ale chyba zapomniałeś o jednej zajebiście ważnej rzeczy – nie zabierzesz ich do grobu.
Zapomniałeś, albo zwyczajnie nie doświadczyłeś, czym jest mieszkanie, owszem, na własność, w którym boisz się zasnąć jak co noc, bo zamiast rodzinnego ciepła i miłości, wypełnia je energia strachu, nienawiści, rozpaczy, bólu.
Pora przerwać milczenie – tak ma 3/4 rodzin w Polsce, i to jest obecnie najbardziej chronione tabu, a za jego ujawnianie grozi największa agresja.
malzenstwo rodzina spoleczenstwo
rodzina i dzieciJak kruche jest ludzkie życie? Wie to tylko ten, kto nagle stracił przytomność z powodu jakiejś choroby, i obudził się w szpitalu podłączony do 3 kroplówek i aparatury EKG. Wie to ten, kto jeszcze wieczorem wesoło pląsał w tańcu po kilku pigułach i nie wiadomo po czym jeszcze, a nad ranem pogotowie ratunkowe musiało reanimować jego bezwładne truchło. Wie to każda ofiara ciężkiego wypadku, która cudem uszła z życiem.
Ja to wiem.
Już kilka szklanek wódki przybliża Cię bardzo niebezpiecznie do tej granicy. Ba. Nawet gdy wsiadasz za kółko kupionego na kredyt wozu, z Bóg wie jakimi bajerami, jesteś, teoretycznie, dużo bliżej śmierci niż gdybyś poszedł pieszo lub pojechał autobusem. Przy prędkości 100 km/h wystarczy dosłownie sekunda, i Twoje plany życiowe na 20 lat wprzód obracają się w ruinę. Sekundę wcześniej w aucie była wesoła gromada młodych ludzi, ze zgrzewką Warki w bagażniku, jadąca nad morze. Sekundę później – już tylko krwawa i dymiąca kupka żelastwa i ludzkich organów..
Nie, nie są to przypadki odosobnione. To się dzieje w każdej sekundzie, co chwila, także tuż obok nas. Ten świat spływa w każdej milisekundzie milionami łez i kropel krwi.
"Chcesz rozśmieszyć Boga? Powiedz mu o swoich planach.."
Warto byśmy spojrzeli choć trochę z dystansu, poza klasycznymi ludzkimi dylematami. Wrzeszczący, kopiący i gryzący świat, wydaje się nieco komiczny, gdy zdajesz sobie sprawę z kilku faktów i umiesz stanąć z boku. Czy musisz szaleńczo pędzić i robić to, co każe Ci świat? A może to, co każe robić świat nie jest konstruktywne, nie przynosi człowiekowi szczęścia, i nie ma sensu?
Czasami gdy mnie samego życie przytłacza, zadaje sobie z pozoru idiotyczne pytanie:
"Jaki sens będzie miała ta emocja / decyzja / relacja za 800.000 lat, gdy nie tylko mnie już nie będzie, ale cała ludzka cywilizacja ulegnie przeorganizowaniu tysiące razy?"
I tutaj dochodzimy do samego sedna.
Ja to wiem.